Burn out getuigenis

Mijn verhaal...

Ik had nooit gedacht dat het me zou overkomen... stress, veel te veel stress vooral! Zoveel dat je niet meer volledig kan functioneren. 

Hee slecht kunnen slapen, heel kort ingebonden zijn met vaak overreageren, vermoeidheid, oorsuizingen, hyperventilatie, maagpijn, mijn huishouden niet meer geregeld krijgen en niet te vergeten huilbuien, zomaar, onverwacht op elk moment van de dag. 

Het was op, de energie, het ging niet meer. 

Ik, S. , 38 jaar, die altijd energie te veel had. 

Gaann werken, een leuk bijberoep na de uren, twee prachtige zonen, een fijne man die hard aan het werk was in onze nieuwe woning, een hoop huisdieren om te verwennen, leuke vrienden, en toch...

Naar de dokter dus en op aanraden van haar richting ezelboerderij De Hoef. 

Ik had onmiddellijk een heel fijn gevoel bij Inge, ze voelde me aan en kon precies benoemen waarom het zo ver kon komen. 

Mijn gewoonte om steeds anderen te plezieren zowel thuis als op het werk, het goede te doen, niemand te kwetsen, eigenlijk alles op te kroppen om toch maar niemand tegen e kar te rijden en hierdoor ook vaak dingen "tegen mijn zin" te doen. Ook mijn drang om alles perfect te doen: het huis is in orde, de kinderen en hun huiswerk tip-top, als er tijd over is bakken we cake! Maar tijd voor mezelf, dat was niet belangrijk. 

Daar zijn we dus meteen mee aan de slag gegaan want wat blijkt, ook ik ben het waard! Ik heb ook behoeftes en niet te vergeten rust nodig. 

Stap voor stap begon ik aan mijn herstelproces, niet altijd even gemakkelijk maar het loonde zeker de moeite. Ik heb geleerd mijn grenzen te trekken en te herkennen wanneer ik op de pauzeknop moet duwen, wat heel belangrijk is. Ik maak ook bewuster keuzes: wil ik het? Kan ik het? Heb ik er behoefte aan? 

Ongeveer drie maanden na de begeleiding bij Inge ben ik begonnen aan een voltijdse opleiding want ook op professioneel gebied zat het helemaal fout. Hier ben ik nu volop mee bezig en dit geeft me veel voldoening. 

Ik blijf echter op mijn hoede voor mogelijke valkuilen want mijn herstel is nog steeds bezig en ik voel ook snel aan wanneer het me teveel wordt. 

Toch zie ik de toekomst weer positief in en ik ga dan ook elke dag een stap vooruit. 

Ik ben Inge en de ezels dan ook heel dankbaar dat ze me geholpen hebben. Zoals ze zelf zegt "Herstel is hard werken" en een goede begeleiding maakt dit proces toch makkelijker.

S.