Wie is Annelies?

Ik ben Annelies, °1979, opgegroeid in de bossen van Averbode. Nu woon ik in Testelt.
‘Wie ben ik’?
Gewoon ‘ZIJN’ vind ik heerlijk. Een beetje prullen in mijn tuin en moestuin, mijn handen goed vuil
maken, het gezellig maken in mijn huisje, de natuur intrekken met mijn hond Lennie, lezen en nieuwe
dingen leren, dansen, yoga in mijn leven plaatsen, geen ‘moetjes’ … daar en dan vind ik rust. Die
momenten heb ik nodig om ‘wel te zijn’.
Want meestal wil ik ook graag BETEKENISVOL zijn – verschil maken – nuttig zijn en waardenvol. Zelfs
als ik zomaar niets speciaals doe wil ik dat. Ik ben dan ook een zeer ‘vlijtig liesje’, een harde werker,
bijna altijd BEZIG met iets of in mijn hoofd. Ik ben daarin ook nogal ‘diepzinnig’.
Als ik iets doe vind ik het belangrijk dat het een verschil maakt dat IK het doe. Ik wil er kleur aan
geven door wie ik BEN.

Ik ben zeer 'fijngevoelig'. Ik VOEL het wanneer iets ZINvol is.
Ik hou van ‘verfijning’. Ik heb nood aan SCHOONheid en PURE ECHTheid. Om
te zien – voelen – ruiken – maken – uiten – ontmoeten … In hele kleine dingen. Verwonderen.
VRIJheid om mijn eigen levenstempo te bepalen is belangrijk. Ik moet op tijd kunnen stilstaan of
stilvallen. Naar de diepte kunnen gaan of gewoon even dobberen. Doorgaan of rusten. Nog niet altijd
mijn realiteit, maar wel een streven.

Ik wil ZORGEN voor mezelf. Een gezonde geest en ziel in een gezond lichaam. Een natuurlijke ORDE.
Ik geniet ervan om te zorgen voor de dieren en mijn natuur. Ik geniet wanneer ik het vertrouwen
voel wanneer een dier zich laat verzorgen of wanneer iets bloeit en groeit. Ik geniet ervan dat de
dieren of wat er rond me is zo in zijn kracht staat. Ik geniet wanneer ook anderen hiervan genieten.
Ik wil er ook ZIJN voor de ander. Nabij of verder af.

Bij ‘de mensen’ of in ‘drukte’ zijn is voor mij niet altijd eenvoudig. In onze maatschappij ‘meedraaien’
is voor mij niet altijd eenvoudig. Ik verlies me nog in het goed willen doen – in genoeg willen doen.

Ik zie onze kudde ezels. De boerderij. De omringende natuur. Mijn veilige plek.
Het is er echt. Het is er vertrouwd. Ik kan er mezelf zijn. Ik kan er mijn longen open zetten en het alles
diep inademen en laten binnenkomen. WEZENlijk – vreugdevol op een eigen RITME en TEMPO. Er is
niet teveel – het is niet oppervlakkig. Ik kan er nabij zijn en open zijn. Ik kan er in mijn kracht bij de
mensen zijn – dicht bij mezelf. De plek waar ik op mijn beste voel – zie – weet – maak. Er zijn dieren –
ik ben er in de natuur en bij mijn NATUUR. Er is VRIJheid. Het is er HARTIg – krachtig – waarachtig. Ik
kan er STILvallen wanneer die tijd nodig is of druk in de weer zijn en hard werken. De HARMONIE
klinkt er als het gebalk van de ezel: krachtig In- en krachtig UIT.
De ezel is mijn krachtdier, mijn compagnon, mijn collega, mijn leermeester.
In hét moment, op deze plek ben ik met deze dieren en natuur op mijn best in het ontmoeten van
mensen. Kinderen, jongeren, volwassenen. Dit is mijn ingangspoort - habitat en brug. Ik geloof dat
deze eeuwenoude oer-verbinding nog in ieder van ons schuilt – zij het soms zwaar ondergesneeuwd.
En dat het een sleutel bevat om opnieuw iets sterks dat in je zit te openen.

Wie ik ben maakte dat ik aan de KULeuven studeerde en orthopedagoge werd. Op zoek naar mezelf
en de oerbron specialiseerde ik me in Interventies en Therapie met Assistentie van Dieren en Natuur.
Mijn initiatiefkind 'Het Ezelsoor' op de boerderij werd geboren. Op zoek naar verdieping in het thema stress en
Hoogsensitiviteit volgde ik de opleiding tot HSP-professional. Wie ik ben is constant in evolutie.

Ik schrijf en maak graag verhalen. Er zitten veel verhalen in mij. Fantastische verhalen – echt gebeurd
of echt gebeurd in mijn hoofd – over de dieren, over de mensen, over de mensen met de dieren,
over onze natuur... Ik verbind me dan ook graag met jouw verhaal, even of een tijdje samen 'sterk-sensitief' onderweg zijn, ik kijk er al naar uit!